فانتا برندی زاییده تحریم

بطری های یکپارچهسازی با سیستمعامل که توسط کوکاکولا برای 75 سالگی فانتا عرضه شد. SKOPP، برش از نسخه اصلی، CC BY 4.0

«شروع جنگ جهانی دوم، شرکت کوکاکولا را با طنزی حاد مواجه کرد. علیرغم تمام تلاش‌های سرسختانه‌شان برای ساختن یک امپراتوری برون مرزی در طول یک و نیم دهه گذشته، [آنها] می‌توانستند تنها به یک کشور اشاره کنند که یک موفقیت کامل و بدون صلاحیت بود: آلمان نازی. – فردریک آلن، فرمول مخفی

که دردر سال 1933، سالی که آدولف هیتلر در آلمان قدرت را به دست گرفت، واحد محلی کوکاکولا 100000 جعبه فروخت. با این حال، وضعیت مالی این شرکت فرعی به هم ریخته بود.

وارد تاجر 30 ساله آلمانی مکس کیت شوید، غول مردی با هوای شاهانه و کت بزرگی. کیت، یک “رهبر متولد شده” که زیردستان را به وحشت می انداخت اما احترام آنها را برانگیخت، کتاب های کوکاکولا آلمان را تصاحب کرد و به سرعت آنها را مرتب کرد. او سپس فروش را متحول کرد و هر سال رکوردها را شکست و در نهایت ریاست شرکت را بر عهده گرفت.

یکی از اولین موفقیت‌های کیت در بازاریابی، عرضه مقادیر زیادی کوکاکولا به بازی‌های المپیک تابستانی 1936 برلین بود. در آن زمان هیتلر سوار بر ارتفاع بود. نه تنها ورزشکاران آلمانی بیشترین مدال طلا را به دست آوردند، ماکس اشملینگ بوکسور آلمانی اخیراً جو لوئیس سیاه پوست آمریکایی را در نیویورک شکست داده بود. (شملینگ فیلمی از مسابقه را در یک ناهار با هیتلر تماشا کرد که هر بار که اشملینگ مشتی به او می زد، با خوشحالی به او سیلی می زد.)

آلمان نازی خود را برای فتح اروپا آماده می کرد و در آن سپتامبر، فرمانده دوم هیتلر، هرمان گورینگ، رژیم خودکفایی را اعلام کرد و واردات را به شدت محدود کرد و شرکت های خارجی را دلسرد کرد. رابرت وودراف، رئیس کوکاکولا مستقر در آتلانتا، تلاش کرد تا از تجارت اروپایی خود محافظت کند، درست مانند بسیاری از مدیران دیگر ایالات متحده.

همانطور که مارک پندرگراست در کتاب “برای خدا، کشور و کوکاکولا” اشاره می کند ، “برخی مانند هنری فورد در واقع هوادار نازی ها بودند، در حالی که برخی دیگر مانند والتر تیگل از استاندارد اویل از جانبداری پرهیز کردند اما هیچ اشکالی در تجارت با آنها نمی دیدند. نازی ها وودراف مانند دوست و همدم شکارش تیگل، مصلحت اندیشی می کرد.

وودراف یک نماینده بانکداری آلمان را به خدمت گرفت تا گورینگ را متقاعد کند که به او اجازه دهد به صادرات شربت طعم دهنده به آلمان ادامه دهد. در همین حال، کیت شروع به تولید بیشتر شربت مورد نیاز خود در داخل کرد و برای مدت کوتاهی به فکر قاچاق باقیمانده مواد بود.

سپس در سال 1937، یک نوشابه‌ساز آلمانی رقیب در سفری به ایالات متحده، درب بطری‌های کوکاکولا را که روی آن نوشته‌های عبری نوشته شده بود، کشف کرد که نشان می‌دهد کوشر هستند. این شرکت به سرعت ادعا کرد که کوکاکولا توسط هارولد هیرش، یهودی عضو هیئت مدیره شرکت آمریکایی اداره می شود. فروش کک آلمان به شدت کاهش یافت. کیت به وودراف گفت که باید هیرش را اخراج کند، اما او نپذیرفت.

بنابراین کیت اقداماتی را برای شناسایی کوکا با نازیسم انجام داد، از جمله فرستادن تیم های فروش به رویدادهای میهن پرستانه.

پندرگراست می نویسد: «در حالی که مردان جوان در راهپیمایی های جوانان هیتلر به شکل غاز درآمدند، کامیون های کوکاکولا راهپیمایان را همراهی می کردند، به امید اینکه نسل بعدی را دستگیر کنند.»

کیت کوکا را در مرکز – به معنای واقعی کلمه – در نمایشگاهی در سال 1937 که صنعت آلمان نازی را به نمایش گذاشت، قرار داد. او یک کارخانه بطری سازی در وسط نمایشگاه ساخت، جایی که یک عکاس شرکت، گورینگ را در حال لذت بردن از یک کوکاکولا عکس گرفت.

جینیروهای آلمانی در فوریه 1938 منطقه سودتنلند چکسلواکی را تصرف کردند. در ماه مارس، هیتلر اتریش را ضمیمه خود کرد. وودروف و کک آلمان بر سر اینکه چه کسی باید حق امتیاز فروش را از اتریش اشغالی دریافت کند، بحث کردند. وودراف برنده شد.

در آن ماه، کیث برای 1500 فروشنده و بطری‌ساز کک آلمان همایشی برگزار کرد. رالف مک‌گیل، روزنامه‌نگار، «تصویر غول‌پیکری از هیتلر را توصیف می‌کند که تمام دیوار پشتی را پوشانده بود – تصویری که الهام‌بخش ادای احترام مکرر و فریادهای «هیل، هیتلر» بود. صلیب شکسته، فراخوانی برای یک Sieg-Heil عظیم! به افتخار پیشوا

در آوریل 1939، هیتلر 50 ساله شد و کوکای آلمان 10 ساله شد . “برای بزرگداشت عمیق ترین تحسین و قدردانی ما از پیشوایمان که ملت ما را به یک حوزه عالی عالی هدایت کرده است.”

هیتلر که گفته می‌شود از نوشیدن کوکاکولا هنگام تماشای بر باد رفته در تئاتر خصوصی خود لذت می‌برد، کارش تمام نشده بود. در سپتامبر، او بقیه چکسلواکی – و لهستان غربی را تصرف کرد و جنگ با بریتانیا و فرانسه را آغاز کرد. در ماه ژوئیه، آلمان فرانسه را تصرف کرد و شروع به حمله به بریتانیا کرد تا برای تهاجم برنامه ریزی شده آماده شود.

با اعلام جنگ در اروپا، کیت نگران بود که کسب و کار او در خارج از کشور ملی شود و او را به زندان بیاندازند. او با برقراری روابط خود در رایش سوم، به سرپرستی تمام کارخانه‌های نوشابه‌سازی در آلمان – و سرزمین‌های اشغالی آن منصوب شد. او به زودی تجارت را در ایتالیا، فرانسه، هلند، لوکزامبورگ، بلژیک و نروژ کنترل کرد.

در آن سال، کوکاکولا تقریباً 4.5 میلیون کیس در آلمان نازی فروخت.

در سال 1940 کیت که هنوز نگران تشدید محدودیت‌های واردات بود، نوشابه‌ای تولید کرد که می‌توانست در آلمان دم کند. از محصولات جانبی صنعتی مانند آب پنیر حاصل از پنیرسازی و تفاله سیب استفاده می کرد. کیت به فروشندگانش گفت که اجازه دهند خیالات (تخیل) آنها در پیدا کردن یک نام بیدار شود. یک فروشنده ارشد بلافاصله پاسخ داد: “فانتا!”

وودراف همچنان شربت کک را برای کیت می فرستاد – تا اینکه آمریکا در دسامبر 1941 وارد جنگ شد. ارتش ایالات متحده کیت را دشمن اعلام کرد و ارتباطات با وودراف قطع شد . کیت اطمینان حاصل کرد که ذخایر رو به کاهش کوکاکولا او فقط به بیمارستان های سربازانی می رود که اعضای حزب نازی بودند.

در همین حال، فانتا، که به عنوان محصول کوکاکولا آلمان شناخته می شود، هم تجارت و هم برند را زنده نگه داشته است. در سال 1941، کیت از نفوذ خود برای دور زدن ممنوعیت شکر استفاده کرد. بنابراین، فانتا طعم بهتری نسبت به نوشیدنی های رقیب داشت. خانم های خانه دار حتی سوپ و خورش را با آن شیرین می کردند. فانتا در سال 1943 3 میلیون کیس فروخت.

کیت همچنین کارکنان کوکاکولا مانند کارل وست آمریکایی را که تلاش ناموفق برای فرار از بلژیک اشغالی کرده بود، زنده و مشغول به کار کرد. اما پندرگراست این نظریه را مطرح می کند که او ممکن است از کار برده نیز استفاده کرده باشد.

مانندجنگ در سال 1945 به پایان رسید، “ناظران فنی” با ارتش پیروز متفقین کنترل صنعت آلمان را به دست گرفتند. کیت از TO ها استقبال کرد، اما آنها از استخدام او خودداری کردند و یکی او را “هیتلر دوم” خطاب کرد. کیت خشمگین اما صبور بود تا زمانی که TO ها شروع به ترک کردند. در سال 1949، او یک TO را فریب داد تا مقداری شربت کک منقضی شده به او بفروشد و از آن برای بطری کردن اولین بسته خود از سال 1942 استفاده کرد.

وودراف تصمیم گرفت که بطری ها را به آلمانی ها بازگرداند و یک بازپرس را به آلمان فرستاد تا سابقه جنگ کیت را بررسی کند. او دریافت که کیت برای پیوستن به حزب نازی با “فشار شدید” مبارزه کرده است و درخواست ها برای دادن پست های ارشد به نازی های ارشد را رد کرد. کیت همچنین سودهایی را که در فانتا به دست آورده بود به کوکا داد.

وودراف کیث را دوباره به سمت خود بازگرداند و در نهایت او را به عنوان رئیس کوکاکولا برای کل اروپا معرفی کرد. (برخی از بطری‌سازان سرکش از او به عنوان «سوپر پیشوا» یاد می‌کردند.)

در سال 1957، کوکای ایالات متحده آمریکا همچنین کنترل عملیات بطری سازی در هامبورگ را به اسطوره بوکس مکس اشملینگ سپرد و او را سفیر برند آلمان کرد.

پندرگراست می نویسد: «زمانی که تجسم برتری نازی ها بود، مردی که امضای امضا شده هیتلر را در اتاق کارش نگه می داشت، به خانواده [شاد] کوکاکولا پیوست». وودراف آن را با گفتن اینکه اشملینگ در طول جنگ به یهودیان در خانه خود پناه داده بود توجیه کرد.

در مورد فانتا، امروز فروخته شد و در سال 2015 هفتاد و پنجمین سالگرد خود را جشن گرفت. کوکا، فانتا کلاسیک، نسخه ای از دستور پخت زمان جنگ را در بطری اصلی منتشر کرد.

این تبلیغ خوش‌بینانه اعلام کرد: «75 سال پیش، منابع برای کوکاکولای محبوب ما کمیاب بود.» توضیح نداد چرا سپس: “ما در حال بازگرداندن احساس دوران خوب گذشته هستیم.” بلافاصله یک واکنش واکنش نشان داد .

کوکاکولا به سرعت تبلیغ را بیرون کشید و به BeverageDaily.com گفت که فانتا “هیچ ارتباطی با هیتلر یا حزب نازی نداشت.” حقیقت پیچیده تر است.