زندگینامه «صدام حسین»: جلاد بغداد (دیپ پادکست)

صدام حسین ( عربی صدام حسین عبدالمجید التکریتی  صدام حسین عبدالمدشید در تکریتی ، DMG صدام حسین عبدالمعقید در تکریتی ، کردی صدام حسین صدام حسین ; * 28 آوریل 1937 در العوجاء در نزدیکی تکریت . † 30 دسامبر 2006 در الکاظمیه نزدیک بغداد بود ) رئیس جمهور از سال 1979 تا 1991 و از سال 1994 تا عراق از سال 1979 تا 2003 و نخست وزیر عراق 2003 .

او کشور را دیکتاتوری اداره کرد و بعداً به جرم کشتار شیعیان و کردها به اعدام و اعدام محکوم شد .

فهرست زندگینامه «صدام حسین»: جلاد بغداد (دیپ پادکست)

دوران کودکی و نوجوانی

صدام حسین در 28 آوریل 1937 در العودجا، روستایی در نزدیکی تکریت، در یک خانواده دهقانی فقیر به دنیا آمد. خانواده او از قبیله عرب سنی البوناصر بودند.

پدر بیولوژیکی او، حسین المجید، در حالی درگذشت که مادرش سبها، صدام را باردار بود. هنگامی که او هشت ماهه باردار بود، برادر بزرگ صدام نیز بر اثر سرطان درگذشت. سوها سپس اقدام به خودکشی کرد، اما یک خانواده یهودی از او جلوگیری کردند و از او حمایت مالی کردند . به همین ترتیب، سوبها تلاش کرد تا پسر متولد نشده خود را سقط کند.

به برادرش خیرالله طلفاح سپرد که از موقعیت اجتماعی و پول بالاتری به عنوان افسر برخوردار بود سبها صدام را پس از تولدش در تکریت . در سال 1941 طلفاح به خاطر نقشش در کودتای غیلانی به زندان افتاد و صدام مجبور شد نزد مادرش بازگردد. او در همین حین با یکی از بستگانش به نام حسن ابراهیم ازدواج کرده بود و با او به الشاویش، روستای فقیرنشین نزدیک تکریت نقل مکان کرد. حسن ابراهیم در آنجا شهرت بدی داشت، کنیه او در روستا «حسن دروغگو» بود. او نیز خود را به لقب حج آراسته است، احتمالاً غیر مستحق . بیشتر منابع زندگی صدام در روستا را زندگی یک فرد خارجی توصیف می کنند که به دلیل بی پدری از نظر اجتماعی در حاشیه قرار گرفته بود . فقط یک بیوگرافی رسمی او را به عنوان یک عضو اجتماعی یکپارچه از جامعه روستا توصیف می کند. تمایل صدام برای تحصیل توسط ناپدری و مادرش رد شد. در عوض، او به کار در مزارع عادت داشت و توسط ناپدری‌اش به دزدی تحریک می‌شد و صدام را در کودکی به زندان کوتاهی محکوم می‌کرد. او همچنین قربانی خشونت جسمی و روانی توسط ناپدری خود شد. صدام طبق گفته های خودش همیشه یک میله آهنی با خود حمل می کرد تا از خود در برابر حملات دیگر بچه های روستا دفاع کند.

حسین پس از آزادی عمویش خیرالله طلفاح، خانه ناپدری خود را ترک کرد و نزد عمویش در تکریت گریخت. این امر باعث شد که صدام در ده سالگی مدرسه را شروع کند. او پسر را با روحیه ناسیونالیسم عرب بزرگ کرد . صدام در سن 14 سالگی مظنون شد که برای انتقام به برادر معلمی شلیک کرده است . با این حال، شواهد تایید نکرد و صدام توانست از مدرسه فارغ التحصیل شود. صدام پس از فارغ التحصیلی از مدرسه به همراه عموی خود به بغداد نقل مکان کرد و در آنجا به تحصیل در دبیرستان پرداخت و در سن 18 سالگی فارغ التحصیل شد. [3] صدام پس از اتمام تحصیلات خود با دختر بزرگ خیرالله، ساجده، نامزد شد.

حرفه سیاسی

شروع

در سال 1956 صدام حسین به حزب بعث پیوست که در آن زمان هنوز ممنوع بود و در سال 1957 در کودتای ناموفق علیه پادشاه عراق فیصل دوم شرکت کرد . حمایت کرد در سال 1958 از گروه دیگری به رهبری ژنرال عبدالکریم قاسم . بر اثر سوءقصد نافرجام او به قاسم نخست وزیر وقت در اکتبر 1959 که در آن حسین از ناحیه پا مجروح شد، وی مجبور شد از طریق سوریه و از آنجا مصری ها او را به بیروت بردند به مصر فرار کند . تلاش برای ترور “با اطلاع سیا” از آنجایی که تماس او برای سرویس مخفی مصر و سیا کار می کرد، اتفاق افتاد. به گفته UPI، هزینه آپارتمان اجاره شده توسط معاون وابسته نظامی مصر پرداخت شده است. آمریکایی ها قبلاً از خروج قاسم از پیمان بغداد غافلگیر شده بودند. حسین غیابی به اعدام محکوم شد. ، رئیس وقت حزب بعث فؤاد الرکابی ، نیز به مصر گریخت و یکی از اقوام دور صدام حسین، مجید، جایگزین وی در عراق شد. ریکابی ظاهراً پس از استعفا از دولت در سال قبل، دستور این ترور را صادر کرده بود.

از دانشکده حقوق دانشگاه قاهره او بدون مدرک فارغ التحصیل شد. او در 8 فوریه 1963 پس از کودتای خونین حزب بعث به عراق بازگشت و با ساجده خیرالله ازدواج کرد. پس از یک کودتای نظامی دیگر در 27 آبان 1342 ، در سال 1964 به زندان محکوم شد، اما با کمک طاهر یحیی حمایت کرد در ژوئیه 1966 فرار کرد. در سال 1968 از کودتای موفق حزب بعث و ارتش .

معراج

هنگامی که حزب بعث در سال 1968 در عراق به قدرت رسید، حسین معاون دبیرکل شورای فرماندهی انقلاب و سرپرست وزارت امنیت کشور و وزارت تبلیغات در دولت جدید شد. در سال 1969 معاون رئیس جمهور شد.

او در اول ژوئن 1972 ملی شدن شرکت‌های نفتی غربی را که در انحصار نفت در عراق بودند، آغاز کرد. او با درآمدهای نفتی کشور را به یک ابرقدرت نظامی منطقه ای تبدیل کرد. با این حال، درآمد حاصل از فروش نفت رونق بخش های وسیع تری از مردم را نیز تضمین می کرد. در سال 1972، صدام در مسکو قرارداد دوستی با اتحاد جماهیر شوروی امضا کرد. [7] در 10 تیر 1352 از سوی شورای انقلاب به عنوان ژنرال سه ستاره نیروهای مسلح عراق منصوب شد. او بعداً خود را فیلد مارشال معرفی کرد . با شاه محمدرضا پهلوی وی در 15 اسفند 1354 به عنوان معاون رئیس جمهور قرارداد الجزایر را در مرز شط العرب و عدم مداخله متقابل در امور داخلی منعقد کرد.

البکر حسین را به عنوان رهبر حزب و جانشین وی منصوب کرد در سال 1979، رئیس جمهور احمد حسن ، در سن 42 سالگی، . در 11 ژوئیه 1979 دبیر کل حزب بعث شد و در 16 ژوئیه 1979 به عنوان رئیس جمهور و رئیس دولت قدرت را به دست گرفت . در این موقعیت، صدام علناً اعضای حزب بعث را بدنام کرد و باعث شد که آنها بدون محاکمه به اعدام محکوم شوند و فوراً منحل شوند. با این مثال، سایر اعضای حزب به خط صدام سوگند یاد کردند که از ادغام برنامه ریزی شده با رژیم سوریه که آن هم بعث بود، جلوگیری کرد .

با این حال، اختیارات صدام حسین همچنان محدود بود. پس از تعویض دفتر خود با البکر، او عملاً تا زمان مرگش در آوریل 1982 معاون رئیس جمهور باقی ماند. صدام حسین از اولین نقطه عطف در گسترش قدرت در ژوئیه استفاده کرد تا به تنهایی با پیامدهای گسترده پیش برود: او دستور داد. برای عقب نشینی نیروهای عراقی در مرحله حساس جنگ خلیج فارس علیه ایران. سزار دوم در سال 1989 بود. با مرگ میشل افلق ، بنیانگذار حزب بعث و معاون رئیس جمهور و مرگ رئیس الله طلفاح، که به عنوان وزیر جنگ در جنگ خلیج فارس محبوب شده بود، در یک سقوط هلیکوپتر غیرقابل توضیح در همان سال، آنجا دیگر هیچ مرجع اخلاقی رقیب جدا از رئیس جمهور نمی توانست بر تصمیم او برای جنگ با کویت تأثیر بگذارد.

حکومت صدام حسین از سال 1975 با کیش شخصیت مشخص شد . این امر از انگیزه های سیاسی، مذهبی و ملی گرایانه استفاده می کرد و در خدمت نظم بخشیدن به مردم و سرکوب مخالفان سیاسی بود. بازنمایی تبلیغاتی از شخص ایشان در فضاهای عمومی و خصوصی الزامی بود. حزب بعث، به عنوان حزب دولتی دولت تک حزبی، پیشرو در اجرای کیش شخصیت بود. از اواسط دهه 1980، انتقاد از او یا اعضای خانواده اش آشکارا توسط دادگاه های ویژه پیگیری می شد. [۸]

صدام حسین مسئول جنایات متعدد علیه بشریت است که در دوران حکومتش مرتکب شده است، از جمله قتل عام کردها و شیعیان.

جنگ اول خلیج

حدود یک سال پس از انقلاب ایران علیه شاه محمدرضا پهلوی طرفدار غرب، در 26 شهریور 1359، صدام حسین از معاهده الجزایر که قبلاً ایران آن را غیر الزام آور اعلام کرده بود، خارج شد. عراق سپس از پاکسازی مناطق مرزی واگذار شده در سال 1975 که از 13 مرداد زیر آتش ایران بود، خودداری کرد. در 31 شهریور 1359، حسین به ارتش عراق دستور داد تا با 9 لشکر از دوازده لشکر در جبهه ای به عرض 600 کیلومتر به ایران حمله کنند. بود که تقریباً هشت سال به طول انجامید این مقدمه جنگ اول خلیج فارس .

کشورهای مختلف غربی نیز نقش اصلی را ایفا کردند و به دلیل شکست قریب الوقوع ایران از عراق حمایت گسترده ای کردند، مانند فرانسه و آلمان به عنوان صادرکنندگان تسلیحات و تامین کنندگان راکتورهای هسته ای و کارخانه های شیمیایی (آفت کش ها و سمی گازهای ) . حامیان اصلی عراق اتحاد جماهیر شوروی، فرانسه و جمهوری خلق چین بودند که البته ایران را نیز تامین می کردند. واشنگتن همچنین به هر دو طرف کمک کرد. خلیج فارس همچنان سنی و وهابی کشورهای به عنوان طلبکاران و تامین کنندگان مالی جنگ اول خلیج فارس از اهمیت ویژه ای برخوردار بودند. باور عمومی بر این است که ناتوانی در بازپرداخت وام ها یکی از دلایل تلاش عراق برای الحاق کویت است . صدها هزار نفر در طول جنگ جان خود را از دست دادند، چند هزار نفر تنها در نتیجه استفاده صدام حسین از گاز سمی. ادعاهایی مبنی بر ارائه تصاویر ماهواره ای از مواضع ایران توسط سرویس مخفی آمریکا به عراق و عدم تمایل و گاه تایید ضمنی بخش بزرگی از جامعه بین المللی بسیار انتقادی است.

ایران در 18 جولای 1988 با شرایط آتش بس قطعنامه 598 سازمان ملل متحد موافقت کرد که صدام حسین قبلاً آن را پذیرفته بود. آیت الله خمینی در این باره با افزوده «تلخ از زهر» اظهار نظر کرد. قرارداد آتش بس در 8 اوت 1988 امضا شد که در 20 اوت 1988 اجرایی شد. از آن زمان تاکنون هیچ معاهده صلحی امضا نشده است.

عملیات انفال

در اواخر جنگ در سال 1988، حسین دستور عملیات انفال در شمال عراق را صادر کرد [9] [10] را که از اواسط دهه 1970 وجود داشت، و بنابراین سیاست اعراب سازی علیه کردها تشدید کرد. کردها به ویژه پس از شکست پیشمرگه به ​​رهبری مصطفی بارزانی در سال 1975 با آزار و اذیت شدید حسین مواجه شده بودند. به همین منظور، آنها از بیش از 1500 شهر بیرون رانده شدند و در اردوگاه هایی که برای این منظور در مناطق امنیتی هم مرز با ترکیه و ایران تعیین شده بودند، متمرکز شدند. کردها همچنین از شهرهایی که هیچ گروه جمعیتی در آنها تسلط نداشت، به عنوان بخشی از سیاست عرب سازی تبعید شدند. کردهایی که در ارتش عراق خدمت می کردند یا معلم بودند در جنوب عراق دور از سرزمین خود مستقر شده بودند. بویژه در اطراف کرکوک نفت خیز، حسین یک سیاست اسکان مجدد تهاجمی را دنبال کرده بود که در آن ساکنان کرد، آشوری و ترکمن رانده شدند و عراقی های عرب ساکن شدند.

، انجام شد عملیات انفال توسط علی حسن المدشید ، پسر عموی حسین که با استفاده از سلاح های شیمیایی علیه مردم کرد ، با نام شیمیایی علی ( کردی الی کیمیاوی ، «علی شیمیایی») شناخته شد. به عنوان بخشی از این نسل کشی، به گفته دیده بان حقوق بشر، از فوریه تا سپتامبر 1988 تا 100000 کرد بطور سیستماتیک به قتل رسیدند و تعداد نامعلومی به جنوب عراق تبعید شدند. زیرساخت های حدود 2000 روستا و 20 شهر کوچک از جمله شهر قلادیز با 70000 سکنه آن زمان ویران شد. خود کردها تعداد افرادی که ناپدید شده بودند را 182000 نفر و روستاهای ویران شده را 4000 تخمین زدند. برخلاف استفاده قبلی از گاز سمی، حمله گاز سمی به هلپچه توسط مطبوعات غربی با وحشت و خشم مورد توجه قرار گرفت. طرف دولتی همچنان محتاطانه رفتار می کند. شرکت های آلمانی بیشتر در تولید گاز سمی شرکت داشتند.

جنگ دوم خلیج

در دوم اوت 1990، دو سال پس از آتش بس، صدام حسین کویت را اشغال کرد و مدعی شد که کویت به طور غیرقانونی از میادین نفتی عراق بهره برداری می کند. این اشغال پس از آن صورت گرفت که کویت تولید نفت را افزایش داد و قیمت نفت را کاهش داد . عراق منافع زیادی در یک تجارت پرسود نفتی داشت، زیرا این کشور پس از جنگ اول خلیج فارس در حال بازسازی بود.

در جنگ دوم خلیج فارس در اوایل سال 1991، ارتش عراق تقریباً به طور کامل توسط ائتلاف به رهبری ایالات متحده شکست خورد. که از قبل آغاز شده بود پیشروی واحدهای آمریکایی به سمت بغداد ، متوقف شد زیرا دستور قطعنامه سازمان ملل که تنها آزادی کویت را در نظر می گرفت اما تغییر رژیم در عراق را در نظر نمی گرفت، محقق شده بود و متحدان ایالات متحده تمایلی به حمایت نداشتند. اقدامات بیشتر قیام شیعیان علیه حسین در جنوب عراق با تشویق نیروهای غربی توسط نیروهای دولتی عراق که با وجود ایجاد منطقه پرواز ممنوع هنوز از نظر نظامی برتری داشتند، سرکوب شد .

سایر فعالیت های سیاسی زندگینامه «صدام حسین»: جلاد بغداد (دیپ پادکست)

صدام حسین از چندین کودتا و ترور جان سالم به در برد، از جمله اقداماتی که توسط سرویس های مخفی خارجی انجام شد. داشت به گفته لطیف یحیی او دو دوبل . فاواز العماری و دومی که در حمله ای در سال 1984 جان باخت. [21]

او به طور فعال نوسازی اقتصاد عراق و توسعه صنعت، اداره و پلیس را ترویج کرد. حسین توسعه سرزمین عراق، مکانیزه کردن کشاورزی و اصلاحات ارضی و همچنین آموزش عمومی را رهبری کرد. او همچنین طراحی مجدد کامل صنعت انرژی، خدمات عمومی، حمل و نقل و آموزش را ترویج کرد. تحت حکومت او، کمپین سوادآموزی ملی آغاز شد و آموزش اجباری معرفی شد. بر اساس گزارش یونسکو، قبل از سال 1990، نرخ باسوادی در میان دختران به بیش از 90 درصد افزایش یافت، اما پس از تخریب مدارس در دو جنگ خلیج فارس در سال 1991 و 2003، به 24 درصد کاهش یافت .

حسین پس از پایان جنگ خلیج فارس در سال 1991، در 29 مه 1994 دوباره نخست وزیر شد. وی ریاست حزب بعث و فرماندهی کل ارتش را نیز بر عهده داشت. در اکتبر 1995 او با کسب 97 درصد آرا رسماً به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد. تبریک عبدالرحمن عارف، رئیس جمهور پیشین ، به این انتخابات رنگ تقریباً قانونی بخشید. در 8 آگوست 1995، دامادهای صدام، رئیس اطلاعات و برادرش به دلیل اختلاف نظر به اردن گریختند. آنها که گفته می شود توسط حسین عفو ​​شده بودند، به عراق بازگشتند و در فوریه 1996 دستگیر شدند و سه روز بعد به ضرب گلوله کشته شدند.

سازمان ملل متحد از زمان جنگ دوم خلیج فارس تحریم تجاری بدون وقفه ای را علیه این کشور اعمال کرده بود. « نفت در برابر غذا در سال 1996، پارلمان عراق طرح » شورای امنیت سازمان ملل متحد بفروشد را پذیرفت که به عراق اجازه می داد مقادیر محدودی نفت برای رفع نیازهای فوری بشردوستانه . حسین در سال 2000 اعلام کرد که به عنوان بخشی از برنامه «نفت در برابر غذا» نفت را به یورو خواهد فروخت و شروع به تبدیل ذخایر ارز ملی خود به یورو («پترو یورو») کرد.

در اکتبر 2002، در انتخاباتی که ظاهراً یک انتخابات ساختگی بود، صدام حسین با نزدیک به 100 درصد آرا دوباره برای یک دوره هفت ساله دیگر به عنوان رهبر کشور انتخاب شد.

جنگ عراق زندگینامه «صدام حسین»: جلاد بغداد (دیپ پادکست)

سرانجام در سال 2003 آغاز شد جنگ عراق . نیروهای ایالات متحده و بریتانیا در 20 مارس 2003 به عراق حمله کردند. ارتش عراق شکست خورد و کشور به طور کامل اشغال شد. ایالات متحده این امر را با بیان اینکه عراق با توسعه و در اختیار داشتن “سلاح های کشتار جمعی” قطعنامه های سازمان ملل متحد را نقض می کند و حسین از سازمان های تروریستی مانند القاعده حمایت می کند، توجیه کرد . هر دو ادعا نادرست بود و متعاقباً توسط کمیته اطلاعات سنای ایالات متحده در ایالات متحده رد شد. [25] بر اساس برآوردها، بین 115000 تا 600000 غیرنظامی تنها در نتیجه جنگ عراق کشته شدند. هم آمریکایی ها و هم انگلیسی ها از صدها تن مهمات حاوی اورانیوم استفاده کردند . تعداد بیماری های ژنتیکی و موارد سرطان در سال های آینده به شدت افزایش یافته است.

در 9 آوریل 2003، جنگ با سقوط بغداد و سقوط رژیم صدام حسین پایان یافت. پس از سقوط رژیم، 25 میلیون دلار جایزه برای حسین و تعدادی از مقامات ارشد دولتی تعیین شد. که پخش شده بود آنها همچنین برای استفاده از یک دسته کارتی ، که در آن بازیکنان تحت تعقیب نماینده آس الماس، پادشاه قلب ها و غیره بودند، جستجو شدند. پسران حسین عدی و قصی کشته شدند در حمله ایالات متحده به خانه امن آنها در موصل که از ظلم و ستم خود بیمناک بودند، در 22 ژوئیه 2003 پس از درگیری شدید .

مجری قانون

دستگیری زندگینامه «صدام حسین»: جلاد بغداد (دیپ پادکست)

در 13 دسامبر 2003، صدام حسین توسط نیروهای اشغالگر آمریکایی دستگیر شد. بر اساس گزارش آمریکایی، وی پس از خیانت یکی از سرسپردگان سابق، افسر سابق اطلاعات عراق، در روستای الدور ، در حدود 15 کیلومتری زادگاهش تکریت، توسط سربازان آمریکایی دستگیر شد. بر این اساس، زمانی قدرتمندترین مرد کشور آخرین بار در یک سوراخ باریک و دیواری در زمین در مقابل کلبه ای فقیرانه پنهان شده بود. زمانی که سربازان با اسلحه، سوراخ روی زمین را بازرسی کردند، صدام حسین بدون درگیری و خسته به آنها تسلیم شد. حدود 750000 دلار پول نقد از او کشف شد. [27] جزئیات دستگیری، همانطور که توسط رهبری ایالات متحده منتشر شده است، و زمان مشخص توسط وکیل صدام حسین و خود وی مورد مناقشه قرار گرفته است. ندیم ابو رابه، سرباز سابق آمریکایی در مارس 2005 گفت که صحنه به اصطلاح سوراخ در زمین صحنه سازی شده است، که صدام حسین در خانه ای زندگی می کند و سربازان آمریکایی هنگام دستگیری او با مقاومت مواجه شده اند. در هر صورت، صدام حسین بدون هیچ آسیبی دستگیر شد و ظاهراً کهنه به نظر می رسید، همانطور که عکس های گرفته شده در اولین معاینه پزشکی پس از دستگیری وی نشان می دهد.

ثابت شد به گفته ایالات متحده، هویت حسین با نمونه DNA و همچنین دندان ها و زخم ها . تایید رسمی دستگیری در 14 دسامبر 2003 حوالی ساعت 1 بعد از ظهر CET توسط تونی بلر، نخست وزیر بریتانیا و اندکی پس از آن در یک کنفرانس مطبوعاتی توسط پل برمر ، مدیر غیرنظامی ایالات متحده در عراق صورت گرفت.

دیکتاتور سابق در زندان فوق امنیتی کمپ کراپر زندانی بود . در 10 ژانویه 2004، دولت ایالات متحده اعلام کرد که او اسیر جنگی اکنون رسمی ایالات متحده است. وضعیت اسیر جنگی، از جمله، برای ناظران مستقل و سازمان های کمکی، به عنوان مثال، امکان پذیر شد. ب. صلیب سرخ ، با دیکتاتور سابق در تماس برای دریافت ایده ای از صداقت و شرایط زندان. در همان روز، شورای حکومتی عراق از ایالات متحده خواست که حسین را به عنوان جنایتکار به دادگستری عراق تحویل دهد. این اتفاق در 30 ژوئن 2004، دو روز پس از تحویل رسمی قدرت توسط ایالات متحده به دولت انتقالی عراق رخ داد.

شارژ زندگینامه «صدام حسین»: جلاد بغداد (دیپ پادکست)

دادگاه ویژه ای با قضات عراقی با صدام حسین و یازده سیاستمدار و افسر نظامی عراقی دیگر بر اساس قوانین عراق رسیدگی کرد [28] . صدام در اولین جلسه بدون وکیل در 1 ژوئیه 2004 که عمدتاً به دلیل سانسور ایالات متحده بدون صدا از تلویزیون پخش شد، هر گونه گناهی را انکار کرد و دادگاه را به رسمیت نشناخت. او همچنان خود را به عنوان رئیس جمهور می دید. او تحت مراقبت ایالات متحده باقی ماند. بر اساس قوانین عراق، حمله صدام حسین به کویت در دادگاه محاکمه شد. به جز این، حمله به ایران در سال 1980 نباید به عنوان یک جنگ تجاوزکارانه تلقی شود. دولت ایران قصد داشت از بغداد شکایت کند زیرا صدام حسین در سال 1980 جنگ علیه ایران را آغاز کرد و از سلاح های شیمیایی استفاده کرد . [29] صدام حسین به جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت که در این جنگ ها مرتکب شده بود متهم شد. بر اساس گزارش دیده بان حقوق بشر ، تا 290000 نفر کشته شدند . [30] تحقیقات بر اساس نیویورک تایمز بود توسط FBI و یکی از واحدهای وزارت دادگستری ایالات متحده اداره می شود . وکلای عراقی از حمایت کارشناسان خارجی برخوردار شدند. سلام چلبی، رئیس دادگاه، تحصیلکرده آمریکا بود.

رهبر کردها و رئیس جمهور بعدی عراق جلال طالبانی علیه مجازات اعدام برای صدام حسین صحبت کردند. با این وجود، او در گناه خود تردیدی ندارد: صدام حسین شهرهای ما را «قتل عام» و «سوخت و ویران کرد». بنابراین، عراق جدیدی که تازه در حال ظهور است، باید به حقوق مردم کرد احترام بگذارد: “اگر عراق این تعهد را به رسمیت نشناسد، این پایان وحدت عراق خواهد بود.”

فرآیند زندگینامه «صدام حسین»: جلاد بغداد (دیپ پادکست)

محاکمه صدام حسین و هفت تن از همفکرانش در 19 اکتبر 2005 آغاز شد. دادگاه بدوی توسط هیئتی متشکل از پنج قاضی به ریاست قاضی رئوف رشید عبدالرحمن در ابتدا پس از رزگار محمد امین تصمیم گیری شد . ، که در ابتدا ریاست دادگاه را بر عهده داشت از سمت خود استعفا داد. [34] نه قاضی در مورد تجدیدنظر تصمیم گرفتند. این دادگاه صلاحیت رسیدگی به نسل‌کشی ، جنایات علیه بشریت و جنایات جنگی و همچنین سه جنایت دیگر ناشی از قوانین عراق، از جمله دخالت غیرمجاز در قوه قضائیه را داشت که در دوران ریاست‌جمهوری حسین از سال 1979 تا آغاز اشغال توسط نیروهای ائتلاف ادامه داشت . 2003 متعهد شدند.

اولین اتهام در دادگاه مربوط به یک اقدام تلافی جویانه است که گفته می شود پس از سوء قصد نافرجام علیه صدام حسین در شهر دجیل در سال 1982 انجام شده است. 148 مرد و پسر در طی “بازجویی” توسط مقامات دولتی اعدام یا جان خود را از دست دادند. دوازده اتهام دیگر شامل حمله با گاز سمی به کردها در عملیات موسوم به انفال و حمله به شهر حلبچه در سال 1988 تا کشتن ده ها هزار شیعه پس از قیام آنها در سال 1991 بود. هفت نفر دیگر در محاکمه بودند. با صدام حسین از جمله طاها یاسین رمضان ، معاون سابق رئیس جمهور عراق، برزان ابراهیم تکریتی ، برادر ناتنی کوچکتر صدام و مدیر سابق سرویس امنیتی مخابرات و عوض البندر ، رئیس سابق دادگاه انقلاب. از جمله مسئول احکام اعدام در دجیل بود.

پس از حمله به دو وکیل مدافع همدستان حسین، طرح قتل علیه قاضی بازپرس دشوهی و خنثی شدن حمله به دادگاه و خنثی شدن برخی از وکلای مدافع به همین دلیل، رئیس وقت امین تصمیم به نقل مکان گرفت. محاکمه برای مناطق کمتر بی ثبات کردستان. با این حال، محاکمه در بغداد ادامه یافت. ، دادستان ایالات متحده رمزی کلارک ، دادستان کل سابق ایالات متحده و یکی از مخالفان برجسته جنگ عراق، نیز بخشی از تیمی بود که در دادگاه از حسین دفاع کرد. او قبلا از اسلوبودان میلوشویچ دفاع کرده بود . تیم مدافع نیز شامل عایشه القذافی دختر معمر القذافی رهبر وقت لیبی بود . [35] یکی دیگر از وکیل صدام حسین، نجیب النویمی ، وزیر دادگستری سابق قطر ، تلاش کرد مشروعیت دادگاه را زیر سوال ببرد و گفت که بخش‌های زیادی از اساسنامه آن در زمان اشغال آمریکا نوشته شده است. وکیل کورتیس دوبلر حتی به دادگاه عالی ایالات متحده شکایت کرد و ادعا کرد که حق محاکمه عادلانه نقض شده است. [36]

محاکمه در بغداد تحت شدیدترین تدابیر امنیتی برگزار شد. شاهدان علیه صدام حسین به دلیل ترس از حملات ناشناس ماندند. این محاکمه توسط حامیان صدام حسین و صداهای منتقد آمریکا به عنوان یک محاکمه نمایشی و عدالت پیروز تفسیر شد . سازمان های حقوق بشر تاسیس قانونی دادگاه را زیر سوال بردند. دیده بان حقوق بشر همچنین تاکید کرد که حقوق متهمان محدود خواهد شد. یک ناظر حقوق بشر سازمان ملل گفت که دادگاه نتوانسته استانداردهای بین المللی را برای چنین محاکمه هایی رعایت کند. [37] صدام حسین در 7 ژوئیه اعتصاب غذا را نبود امنیت وکلای در اعتراض به خود آغاز کرد. از 23 ژوئیه، او به زور در یک بیمارستان تغذیه شد .

در قتل عام دجیل دادستان کل عراق خواستار مجازات اعدام برای صدام حسین معاون رئیس جمهور سابق شده است. طه جاسین رمضان برادر ناتنی حسین و برسان ابراهیم التکریتی نیز باید اعدام شوند، دادستان در سخنرانی پایانی خود خواستار اعدام شد. وی برای چهار متهم دیگر نیز درخواست حبس کرد.

قضاوت زندگینامه «صدام حسین»: جلاد بغداد (دیپ پادکست)

حسین در 5 نوامبر 2006 توسط قاضی رئوف رشید عبد الرحمن به اعدام با چوبه دار محکوم شد . حسین نمی خواست برای شنیدن حکم در دادگاه ویژه بایستد، اما زمانی که در نهایت تهدید به زورگیری شد تسلیم شد. [38] آرزوی شخصی او مبنی بر اینکه “مثل یک جنایتکار ساده” به دار آویخته نشود، بلکه مورد تیراندازی قرار گیرد ، برآورده نشد. [39] [40] [41]

مالکوم استوارت، مدیر بخش خاورمیانه عفو بین‌الملل ، در 5 نوامبر 2006 گفت: «هر متهمی بدون توجه به ابعاد اتهامات علیه او، حق محاکمه عادلانه دارد. […] فرصتی در اینجا از دست رفته است و اجرای مجازات اعدام آن را بدتر می کند.» [42]

جلسه استیناف در اتاق استیناف دادگاه ویژه، که به طور خودکار با هر حکم اعدام صادر می شود، سرانجام در 26 دسامبر 2006 حکم را تایید کرد. اجرای سریع حداکثر ظرف 30 روز، یعنی. اچ. تا 25 ژانویه 2007 نیز اجباری شد. تلاش اخیر برای توقف اجرای حکم از طریق درخواست وکلای وی در دادگاه منطقه ای ایالات متحده در واشنگتن رد شد.

اجرا زندگینامه «صدام حسین»: جلاد بغداد (دیپ پادکست)

به وقت محلی (4:00 صبح به وقت CET) در 30 دسامبر 2006 در الکاظمیه ، یکی از شهرهای همجوار در شمال شرقی بغداد حکم صدام حسین کمی بعد از ساعت 6 صبح ، به دار آویخته شد . [43] کل اعدام به طور رسمی توسط مقامات عراقی فیلم و عکس گرفته شد. ضبط‌های مربوطه که آخرین دقایق حسین را نشان می‌دهد اما نه اعدام، کمی بعد در رسانه‌های بی‌شماری در سراسر جهان دیده شد. طبق گزارش رسمی، اعدام سریع و بی سر و صدا بود. حسین در حالی که او را به سمت چوبه دار می برند هیچ اظهار نظری نکرد. قبل از اعدام را سنت عقیده اهل گفت .

با این حال، یک ضبط آماتور از اعدام که در اینترنت پخش می شود، این حساب را رد می کند. [44] شنیده می شود که مردم در اتاق به صدام حسین سرزنش می کنند که او «یک راست به جهنم خواهد رفت» که او پاسخ می دهد: «عراق بدون صدام چیزی نیست». ، رهبر تندرو شیعیان عراق مقتدی صدر ، یکی از بزرگترین مخالفان صدام حسین نیز توسط افراد ناشناس تشویق می شود. صدام حسین که پیش از این روی در با طناب به گردنش ایستاده بود، آخرین سخنان خود را گفت: شهدای سنی دو خطی: «لا اله الا الله. محمد پیامبر خداست.» در اولین تکرار، با گفتن کلمه محمد، در تله باز شد . برخلاف تصاویر رسمی، این فیلم غیررسمی نیز نشان می‌دهد که چگونه صدام حسین با شکستن گردنش بلافاصله پس از اعدام جان خود را از دست می‌دهد و بر چوبه‌دار آویزان می‌شود. [45]

واکنش ها به اجرا زندگینامه «صدام حسین»: جلاد بغداد (دیپ پادکست)

انجام شد تاریخ اعدام انتخاب شده در جهان اسلام مورد انتقاد شدید قرار گرفت، زیرا در یک عید اسلامی، عید قربانی . همچنین از حملات تروریستی به عنوان واکنشی به اعدام حسین بیم داشت، زیرا حکم در ماه نوامبر قبلاً باعث خشونت در بخش‌هایی از کشور شده بود.

ویدئوی غیررسمی اعدام که در اینترنت منتشر شد، بازتاب ناامیدکننده‌ای در رسانه‌ها ایجاد کرد. برای بی بی سی، جان سیمپسون، سردبیر امور جهانی، سیر وقایع را «زشت و تحقیرکننده» توصیف کرد. این یادآور اعدام های عمومی قرن هجدهم است. ​​دادستان منکیث الفارون، که در اعدام حضور داشت، در 2 ژانویه 2007 اظهار داشت که مقامات بلندپایه دولت عراق به طور غیرقانونی از ضبط با استفاده از تلفن همراه فیلمبرداری کرده اند. در روزهای بعد، ویدئوی اعدام به ویژه در جنوب بغداد، جایی که شیعیان زیادی در آن زندگی می کنند، پرفروش شد. در 3 ژانویه 2007 خواستار وکلای صدام حسین در نامه ای به بان کی مون تحقیق شدند و مجدداً به کنوانسیون ژنو اشاره کردند که بارها در مورد اسیران جنگی اعمال نشده بود. در این نامه همچنین اشاره شده است که برخی از بدترین دشمنان صدام “ممکن است در معامله ای مبهم با نیروهای اشغالگر از این امتیاز برخوردار باشند که خود را در کشتن خود به کار ببرند.” بنابراین باید بررسی شود که جلادان کلاهدار چه کسانی بودند. [49] دیگر ناظران عراقی نیز از این رویه انتقاد کردند. [50]

کمیسر کمک های توسعه اتحادیه اروپا، لوئیس میشل، در همان روز، غیرمستقیم اعدام را محکوم کرد و آن را «وحشیانه» خواند. وی همچنین ابراز نگرانی کرد که اجرای حکم حسین را به شهادت بتواند برساند. [51] کمیسر امور خارجه اتحادیه اروپا ، بنیتا فررو والدنر، به نمایندگی از کمیسیون اروپا، در مورد این حکم اظهار داشت: «در حالی که اتحادیه اروپا اصولاً با مجازات اعدام مخالف است، محاکمه و مجازات صدام به این معناست که کسانی که مرتکب جنایت علیه بشریت می شوند. نمی توان از عدالت فرار کرد.» مرگ صدام حسین یک «فصل طولانی و دردناک در تاریخ عراق» را بسته است. حرفه و میراث او «بیهودگی سیاست خشونت و ترور» را نشان می دهد. [52] [53]

صدراعظم آنگلا مرکل آلمان اظهار داشت که دولت آلمان با مجازات اعدام مخالف است:

کرد گرنوت ارلر ( SPD )، وزیر امور خارجه در وزارت امور خارجه فدرال ، از طرف دولت فدرال آلمان برای تایید عراقی های آسیب دیده درک ، اما در RBB Inforadio افزود: “اما ما با مجازات اعدام، مهم نیست که کجا باشد مخالفیم. کاربردی.”

این اعدام همچنین توسط واتیکان به شدت محکوم شد ، سخنگوی واتیکان . فدریکو لومباردی ، گفت که این یک خبر غم انگیز است و از کلمه ترور استفاده کرده است. او گفت “این خطر وجود دارد که این امر روحیه انتقام جویی را تقویت کند و خشونت جدیدی را بکارد.” ، رئیس شورای پاپی برای عدالت و صلح ، کاردینال رناتو رافائله مارتینو گفت به رادیو واتیکان : «در چند روز گذشته امیدوار بودم که اجرای نکردن حکم اعدام مناسب تلقی شود. من امیدوارم و دعا می کنم که این اقدام اخیر به تشدید بیشتر وضعیت بحرانی در عراق کمک نکند، کشوری که با اختلافات و جنگ های برادرکشی فراوان مشخص شده است.» [55 ]

رئیس جمهور آمریکا از سوی دیگر ، جورج بوش، ، اعدام صدام حسین را “مجازات عادلانه” ستود. بوش آن شب در املاک کشورش در تگزاس گفت که این اعدام نتیجه یک قانون قضایی بود که رئیس جمهور سابق عراق از “قربانیان رژیم بی رحم خود” خودداری کرد.

دولت بریتانیا نیز به نوبه خود اعدام را به دلایل اصولی مورد انتقاد قرار داد. وزیر امور خارجه آمریکا، گفت: «ما به لغو جهانی مجازات اعدام، صرف نظر از جنایتی که در آن وجود دارد، متعهد هستیم مارگارت بکت، . وزیر خارجه بریتانیا افزود که بریتانیا مخالفت خود را با مجازات اعدام “بسیار واضح برای دولت عراق اعلام کرده است، اما ما به موضع آنها احترام می گذاریم.”

روسیه نسبت به وخامت بیشتر اوضاع در عراق به دلیل اعدام صدام حسین هشدار داده است. در همان زمان، سخنگوی وزارت خارجه در مسکو از بی توجهی به درخواست های بین المللی برای توقف اجرای حکم ابراز تاسف کرد. در این بیانیه آمده است: «روسیه، مانند بسیاری از کشورهای دیگر، اصولاً با مجازات اعدام، به هر انگیزه ای که ممکن است اعمال شده باشد، مخالف است». [51]

بان کی مون ، دبیرکل سازمان ملل متحد ، با اعلام این که یک کشور در مورد اعدام آزاد است، در بیانیه ای غوغا به پا کرد. در یک کنفرانس مطبوعاتی، یکی از کارکنان بلافاصله اعلام کرد که سازمان ملل به امتناع از اعدام ادامه خواهد داد. [56] کشور بان ، کره جنوبی، مجازات اعدام دارد، اما احکام اعدام از سال 1998 اجرا نشده است.

اجرای حکم اعدام در ایران و کویت با استقبال صریح روبرو شد و نماینده فلسطینی ها از قتل سیاسی صحبت کرد و لیبی رهبر انقلاب معمر قذافی سه روز عزای دولتی نیز برای کشورش اعلام کرد. [57] [58] اسرائیل، معاون نخست وزیر شیمون پرز، اعدام صدام را با پایان آدولف هیتلر مقایسه کرد . مرگ دیکتاتور سابق، که تهدیدی برای خاورمیانه و صلح جهانی بود، مانند مرگ هیتلر قابل پیش بینی بود. [59]

نخست وزیر عراق نوری المالکی از انتقاد بین المللی خشمگین شد: «شاید دولت عراق باید در روابط خود با دولت هایی که به خواست مردم عراق احترام نمی گذارند تجدید نظر کند.» [ 60]

بازجویی های FBI زندگینامه «صدام حسین»: جلاد بغداد (دیپ پادکست)

در ژوئیه 2009، بازجویی های FBI در سال های 2003-2004 توسط آرشیو امنیت ملی منتشر شد . [61] صدام حسین ایران و القاعده را دشمنان خود نامید و رژیم کره شمالی را متحدان بالقوه خود می دید . از جمله اشتباهات مهمی که وی نام برد: انهدام سلاح های کشتار جمعی در دهه 1990، که او در غیر این صورت می توانست در جنگ 2003 عراق استفاده کند. حسین همچنین جزئیات جنگ های خلیج فارس را بیان کرد. با این حال، اظهاراتی در مورد روابط عراق و ایالات متحده در دهه 1980، حملات تسلیحات شیمیایی و نقش سیا در ظهور حزب بعث در گزارش های FBI گنجانده نشد .

شخصی

محل استراحت زندگینامه «صدام حسین»: جلاد بغداد (دیپ پادکست)

جسد در زادگاه صدام حسین، روستای العوجه در نزدیکی تکریت به خاک سپرده شد . حدود 100 نفر از جمله فرماندار استان صلاح الدین در مراسم خاکسپاری شرکت کردند . تدفین در عرض 24 ساعت پس از مرگ و بر اساس موازین دینی اسلام انجام شد. حسین را در زیر گنبد قبری که برای خود ساخته بود، درست در کنار مسجد صدام که نام او را بر خود دارد، دفن کردند. همان نزدیکی به خاک سپرده شدند دو پسر او Udai و Qusai که در سال 2003 توسط سربازان آمریکایی در درگیری کشته شدند، در . [62] تظاهرات طرفداران حسین در شهرهای استان آغاز شد. اما افسران پلیس عراق از رفتن مردم به قبر جلوگیری کردند. خانواده صدام می خواهند در نزدیکی مسجد یک کتابخانه و یک مدرسه قرآن بسازند. [63] مقبره در نبرد بین داعش و نیروهای عراقی در مارس 2015 تخریب شد و جسد صدام حسین توسط هوادارانش در سال 2014 در مکانی نامعلوم دفن شد. [64]

خانواده

• همسر اول ساجده طلفاح (متولد 1936، ازدواج 1963)
  • پسر عدی حسین (1964–2003)
  • پسر قصی حسین (1966-2003)
  • دختر رغد حسین (متولد 1968)
  • دختر رعنا حسین (متولد 1969)
  • دختر حلا حسین (متولد 1979)
• 2. همسر سمیرا شهبندر (متاهل 1365)
  • پسر علی صدام حسین (متولد 1980 یا 1983)
• 3. همسر نضال الحمدانی (ازدواج 1990)
• برادر ناتنی برزان ابراهیم تکریتی (1951–2007)
• هالبرودر سباوی ابراهیم حسن تکریتی (1947–2013)
  • برادرزاده ایمن سباوی ابراهیم (فراری از 9 دسامبر 2006)
• برادر ناتنی وطبن ابراهیم حسن تکریتی (در زندان) [65]
• عموزاده علی حسن المدشید (1941–2010)
• دو داماد او، ژنرال حسین کامل حسن المجید و سرهنگ صدام کامل حسن، در 29 فوریه 1996 به همراه همسرانشان از اردن به عراق بازگشتند و سه روز بعد به ضرب گلوله کشته شدند.