توافقنامه پلازا

توافقنامه پلازا یا توافقنامه پلازا ( به انگلیسی : Plaza Accord ) یک قرارداد مالی است که در 22 سپتامبر 1985 در هتل پلازا، شهر نیویورک ، ایالات متحده آمریکا ، توسط گروه G5 که در آن زمان شامل ایالات متحده ، ژاپن ، آلمان ، بریتانیا و فرانسه بود، امضا شد. . گروه 5 با مداخله در مورد کاهش ارزش دلار آمریکا در برابر ین ژاپن و مارک آلمان (واحد پول جمهوری فدرال آلمان قبل از لازم‌الاجرا شدن یورو ) به توافق رسیدند.بازار ارز .

طی دو سال پس از لازم الاجرا شدن این توافقنامه، نرخ مبادله دلار آمریکا و ین ژاپن تا 51 درصد کاهش یافته است. بیشتر این کاهش به دلیل فروش 10 میلیارد دلاری بانک های مرکزی مربوطه بود. زمانی که اقدامات مداخله ای متوقف می شود، گمانه زنی های ارزی همچنان باعث کاهش ارزش دلار می شود. این کاهش ارزش دلار با اطلاع رسانی گسترده و پیشاپیش برنامه ریزی و اجرا شد و باعث آشفتگی در بازارهای سراسر جهان نشد.

هدف از کاهش ارزش دلار آمریکا :

• کاهش کسری حساب جاری ایالات متحده به 3.5٪ از تولید ناخالص داخلی؛
• به اقتصاد ایالات متحده کمک کرد تا از بحران شدید اوایل دهه 1980 بهبود یابد.

تأثیر بر اقتصاد ایالات متحده

برای مهار تورم در اوایل دهه 1980 ، فدرال رزرو تحت رهبری پل ولکر سیاست پولی سختی را اجرا کرد . نرخ بهره بسیار بالا، بالای 10 درصد افزایش یافت. در نتیجه، جریان سرمایه در سراسر جهان به ایالات متحده سرازیر شد. بنابراین، دلار آمریکا افزایش می یابد و باعث می شود صادرات ایالات متحده کاهش یابد در حالی که واردات به این کشور افزایش می یابد. تراز تجاری و حساب جاری بدتر شد.

توافق پلازا در کاهش کسری تجاری ایالات متحده با اروپای غربی موفق بود اما در هدف اصلی خود که محدود کردن کسری تجاری با ژاپن بود شکست خورد . دلیل آن این است که این کسری ناشی از ساختار اقتصادی است نه از عوامل پولی. کالاهای تولیدی آمریکایی در بخش صادرات رقابتی شدند اما در بازار ژاپن به دلیل محدودیت های واردات ژاپن شکست خوردند .

تأثیر بر اقتصاد ژاپن

با توجه به توافق پلازا، ین ژاپن به سرعت افزایش یافت. اقتصاد ژاپن در آن زمان به صادرات وابسته بود ، بنابراین افزایش ارزش ین رشد اقتصادی ژاپن را تهدید کرد . ژاپن مجبور شد به سیاست پولی سست متوسل شود. کاهش نرخ بهره منجر به حباب املاک و حباب سهام در این کشور در اواخر دهه 1980 شد. شرکت های ژاپنی برای افزایش رقابت پذیری خود، بسیاری از تاسیسات تولیدی را در خارج از کشور ساختند و موج FDI ژاپن را ایجاد کردند.

افزایش ارزش ین همچنین باعث می شود که تولید ناخالص داخلی ژاپن به دلار بسیار بیشتر از قبل شود. به عبارت دیگر، ژاپنی‌ها طبیعتاً ثروتمندتر شده‌اند و دارایی‌های بسیاری در سراسر جهان از نقاشی‌های معروف گرفته تا استودیوهای فیلم‌سازی هالیوود خریداری کرده‌اند . آنها همچنین بیشتر مسافرت می کنند و بیشتر مصرف می کنند .

بعدها، ترکیدن حباب اقتصادی یکی از علل رکود اقتصادی بود که بیش از یک دهه در ژاپن ادامه داشت.