پادکست رواق اپیزود چهار – لمس نیستی

 

 

 

افکار خود ویرانگر غیر معمول نیستند

هر کسی می تواند در مقطعی از زندگی خود افکار خود ویرانگر را تجربه کند. افکار خود ویرانگر می تواند هر کسی را بدون در نظر گرفتن سن، جنسیت، پیشینه یا موقعیت تحت تاثیر قرار دهد.

از هر شش نفر یک نفر در مقطعی به خودکشی فکر کرده است. بنابراین نسبتاً معمول است که افکار خود ویرانگر داشته باشید یا کسی را بشناسید که افکار خود ویرانگر داشته باشد. اگرچه افکار خود ویرانگر غیر معمول نیستند، اما باید جدی گرفته شوند.

افکار خود ویرانگر نشانه ای هستند که شما باید به این فکر کنید که چه چیزهایی در زندگی شما باعث ایجاد احساس بدی در شما می شود و می توانید در مورد افکار خود به چه کسانی بگویید. نیازی نیست به تنهایی با افکار خود ویرانگر خود مبارزه کنید زیرا کمک در دسترس است.

خود ویرانگری یعنی چه؟

خود ویرانگری معمولاً به افکار یا رفتاری اشاره دارد که حول محور فردی می چرخد ​​که سعی می کند به نحوی به خود آسیب برساند. خود ویرانگری برای افراد مختلف معانی متفاوتی دارد و بنابراین بسته به فرد به طور متفاوتی بروز می کند.

برای برخی از افراد، خود تخریبی به صورت افکار تکرار شونده، برنامه های خودکشی، آرزوی مرگ یا افکار تصادفی که به سرعت می گذرند، ظاهر می شود. برای دیگران، خود تخریبی می تواند به صورت صحبت در مورد خودکشی، رفتار تکانشی، آسیب رساندن به خود (مانند بریدن)، اقدام به خودکشی یا خودکشی ظاهر شود.

افکار خود ویرانگر بسیار متفاوت است و همیشه به این معنی نیست که فرد قصد خودکشی دارد.

بریدن و سایر اشکال خودآزاری به طور خودکار به این معنی نیست که فرد می خواهد بمیرد. همچنین ممکن است فردی افکار متناقضی داشته باشد که آرزو کند مرده باشد در حالی که می خواهد در همان زمان زندگی کند. شدت و مدت افکار خود تخریبی می تواند در روز، هفته و حتی سال متفاوت باشد.

نیازی نیست به تنهایی با افکار خود ویرانگر خود مبارزه کنید زیرا کمک در دسترس است.

چه چیزی باعث خود تخریبی می شود؟

خود تخریبی در اثر ترکیبی از عوامل در زندگی فرد ایجاد می شود. بنابراین نسبتاً معمول است که خود شخص به طور کامل متوجه نمی شود که چرا خود ویرانگر است. تحقیقات نشان می دهد که چندین عامل خطر مختلف برای خود تخریبی وجود دارد.

آنچه می دانیم این است که خود تخریبی اغلب شامل یک اختلال سلامت روان است، اگرچه خود تخریبی به خودی خود یک بیماری نیست. با این حال، همه افرادی که با افکار یا رفتارهای خود ویرانگر زندگی می کنند، اختلال سلامت روان تشخیص داده شده ندارند.

خود تخریبی همچنین ممکن است با یک بیماری جسمی، بحران یا موقعیت دشوار زندگی، مانند جدایی، مرگ یکی از عزیزان یا قلدری مرتبط باشد. تجارب آسیب زا و سوء استفاده نیز مانند الکل و سایر مواد مخدر از عوامل خطر برای خود تخریبی و خودکشی هستند.

افراد خود ویرانگر اغلب احساس ناامیدی یا بی ارزشی می کنند یا انگار در زندگی خود به بن بست گریزناپذیری رسیده اند. این احساسات غیرقابل تحمل واقعی هستند، حتی اگر در واقعیت راه هایی برای حل این وضعیت وجود داشته باشد.

افرادی که قبلاً اقدام به خودکشی کرده اند، در معرض بیشترین خطر خودکشی هستند. خودکشی به خودی خود یک بیماری نیست، بلکه راهی برای واکنش در یک بحران است. اگرچه تحقیقات زیادی در مورد خودآزاری و خودکشی انجام شده است، اما دلایلی که چرا ممکن است فردی اقدام به خودکشی کند هنوز کاملاً شناخته نشده است.

مهم‌ترین چیزی که باید بدانیم این است که خودآزاری و خودکشی یک علت واحد ندارند، بلکه در اثر ترکیبی از چندین عامل ایجاد می‌شوند. بنابراین خودکشی یا خودآزاری یک فرد هرگز تقصیر کسی نیست.

نگرانی در مورد افکار خودکشی یکی از عزیزان