سندرم استکهلم چیست؟
اگر کسی از سندرم هلسینکی برای شما نام برد ، به احتمال زیاد منظور وی سندرم استوک است. سندرم استکهلم یک وضعیت روانی است که در آن گروگانها با اسیران خود پیوند برقرار می کنند و در نتیجه از شهادت علیه آنها یا همکاری با پلیس خودداری می کنند.
در حال حاضر اغلب برای توصیف روابط سوء استفاده می شود که در آن طرف مورد سوء استفاده قرار می گیرد و از متجاوز خود دفاع می کند ، اما این معنای اصلی این اصطلاح نیست.
اصطلاح “سندرم استکهلم” در سال 1973 بوجود آمد. یان اریک اولسون و کلارک اولوفسون در سرقت از یک بانک در سوئد چهار گروگان گرفتند و آنها را به مدت 6 روز در یک طاق نگهداری کردند. هنگامی که گروگانها آزاد شدند ، آنها با نیروی انتظامی همکاری نمی کردند – در واقع آنها برای دفاع از سارقان پول جمع آوری کردند.
این سندرم در اصل توسط جرم شناس سوئدی نیلس بیجرو سندروم نورمالمستورگ نامیده شد و به سرعت در خارج از سوئد به سندرم استکهلم معروف شد.
نقطه مقابل سندرم استکهلم چیست؟
- برعکس سندرم استکهلم سندرم لندن نامیده می شود.
- این وضعیتی را توصیف می کند که گروگان ها با اسیران خود همکاری نمی کنند.
- این سندرم به دلیل تسخیر سفارت ایران در لندن در سال 1980 توسط جدایی طلبان ایرانی که خواستار انتشار فهرستی از زندانیان بودند ، نامگذاری شده است.
- نخست وزیر بریتانیا در آن زمان مارگارت تاچر امتناع کرد.
- از میان 26 گروگان ، یکی از گروگان ها به ویژه ابراز ناامیدی ، عصبانیت و اختلاف سیاسی با ستیزه جویان کرد: وابسته مطبوعاتی عباس لواسانی.
- در ششمین روز تصرف ، اسیران لواسانی را کشتند و او را از پنجره سفارت به بیرون پرت کردند.
معکوس سندرم استکهلم چیست؟
- معکوس سندرم استکهلم ، که در آن گروگان گیران با گروگان خود احساس همدردی می کنند ، سندرم لیما نامیده می شود.
- نام آن از گروگانگیری در سال 1996 در سفارت ژاپن در لیما ، پرو گرفته شده است.
- 14 نفر از اعضای جوان جنبش انقلابی Túpac Amaru (MRTA) صدها دیپلمات ، مقامات دولتی و تجار را گروگان گرفتند.
همه گروگان های زن پس از شب اول آزاد شدند
- و 225 نفر دیگر نیز ظرف چند روز آزاد شدند.
- پس از 126 روز ، همه گروگان های باقی مانده پس از حمله دولت آزاد شدند.
- در جریان حمله ، یک گروگان کشته شد
- و پس از آن برخی از اعضای MRTA توسط دولت به صورت غیرقانونی اعدام شدند و باعث اعتراض عمومی شد.
- گروگانها با بیان این تجربه خاطرنشان کردند که آنها در حال مذاکره طولانی با ستیزه جویان بوده اند
- و اسیران که وظیفه کشتن گروگانها را بر عهده داشته اند نتوانسته اند خود را به این کار بیاورند.
موارد مشهور سندرم استکهلم کدامند؟
AT PATTY HEARST و ارتش آزادسازی SYMBIONESE
هرست توسط گروه چریکها ربوده شد اما در نهایت یکی از آنها شد و به آنها در سرقت از بانکها کمک کرد و سرانجام به دلیل نقشش در فعالیتهایشان دستگیر شد.
NATASCHA KAMPUSCH AND KIDNAPPER WOLFGANG PŘIKLOPIL
کامپوش به مدت هشت سال در یک انبار در خانه پیکلوپیل نگهداری شد و چندین مورد سوءاستفاده را تجربه کرد. وقتی او رفت ، پیکلوپیل خود را کشت. بعداً کامپوش از رفتن پشیمان شد و خانه ای را که در آن زندانی بود ، خرید ، جایی که اکنون در آن زندگی می کند.
مری مکلروی و چهار رباینده او
در سال 1933 ، مک الروی با اسلحه توسط چهار مرد که او را به زنجیر به دیوار نگه داشته بودند ، گرفتار شد.
هنگامی که مردان در نهایت محکوم شدند ، او معتقد بود که با او خوب رفتار کرده اند
و در زندان با آنها ملاقات کرده است. مغز متفکر این آدم ربایی به اعدام محکوم شد
اما وقتی مریم برای رفتن به نامه نوشت و درخواست عفو کرد ، این حکم به حبس ابد تبدیل شد.
پس از سالها مشکلات روحی و روانی و مشکوک به اعتیاد به مواد مخدر ، وی در سال 1940 خود را کشت و یادداشتی در این باره گذاشت:
“چهار رباینده من احتمالاً چهار نفری هستند که من را احمق مطلق نمی دانند. شما اکنون مجازات اعدام خود را دارید – بنابراین – لطفا – به آنها فرصت دهید. مریم.”
اعتبار: انجمن تاریخی شهرستان جکسون
این ورودی در فرهنگ ارسال شد و نصیحت شد ، فنلاند ، سوئد در 14 نوامبر 2019 توسط REBECCA THANDI NORMAN.