سفالیزاسیون (از واژه یونانی kephale ، “سر”) به جمع شدن اندام‌ها و ساختارهای حسی حیوانی که به سمت جلو تغذیه می‌شوند همراه با تمرکز سیستم عصبی آن ، که منجر به تمایز یک سر می‌شود ، اشاره دارد . ظهور شکار منجر به مسابقه تسلیحاتی بین شکارچیان (توسعه استراتژی های کشف، تعقیب و …) و طعمه (توسعه استراتژی های فرار، استتار و …) می شود و یکی از سلاح ها سفالیزاسیون است. این روند در حال تحول گروه های خوشه بندی ازسلول های عصبی در ناحیه قدامی منجر به تشکیل مغز می شود که به هماهنگی عملیاتی اندام ها به جلو و عقب و انجام عملکردهای پیچیده تر اجازه می دهد.
ویژگی ها
سفالیزاسیون در بسیاری از حیوانات دو طرفه یافت می شود : آنها دارای تقارن دو طرفه هستند، بنابراین دارای سه محور قطبی هستند: چپ و راست، پشت و شکم، و جلو و عقب. در جلو دهان باز می شود ، پشت مقعد . سر، در صورت وجود، در جلو است و شامل دهان می شود .
اکثر این دو طرفه ها دارای سر کم و بیش متمایز هستند. برخی مانند دوکفه ای ها فاقد سر متمرکز هستند. سیستم عصبی همیشه متمرکز نیست: اغلب ساده است و مغز واقعی کمیاب تر است، به ویژه در مهره داران و همچنین در سرپایان (مانند اختاپوس ) یافت می شود .
این فرآیند سفالیزاسیون در سفالوپودها، بندپایان و آکوردها به خوبی مشخص است. تقریباً، عقده‌های سر بزرگتر از همنوع‌های خود در بدن حیوان شدند و با هم ادغام شدند تا اولین طرح کلی از مغز را ارائه دهند .
در بندپایان
سر به صورت شش‌پایان مجزا است ، که برخی از آنها، حشرات اجتماعی ، مانند یک ابر ارگانیسم رفتار می‌کنند که دارای هوش ازدحامی هستند .
در سخت پوستان و عنکبوتیان با قفسه سینه ترکیب می شود و سفالوتوراکس را تشکیل می دهد .
توانایی‌های شناختی (ادغام مکانی-زمانی، یادگیری بویایی، حافظه بصری، تعداد زیاد ، توجه ، فرآیند ذهنی مشابه طبقه‌بندی ) در بندپایان با مغز فشرده و کارآمد شناخته می‌شوند، این فرآیندهای شناختی به تعداد محدودی نورون نیاز دارند .
در سرپایان
سفالوپودها دارای مغز پیچیده ای هستند که با حافظه بصری خوب مرتبط است و رفتارهای خاصی دارد (به هوش سرپایان مراجعه کنید ) . برخلاف مهره‌داران، آکسون‌های آنها بدون میلین هستند و نمی‌توانند سیگنال‌های دوربرد، اقتصادی و سریع را پشتیبانی کنند .
در مهره داران
در میان جمجمه ها
در جمجمه ها (که مهره داران بخشی از آن هستند ) سر توسط یک جمجمه محافظت می شود . در گناتوستوم ها (مهره داران فک دار) یک استخوان فک متمایز می شود و در سر قرار می گیرد. افزایش اندازه مستلزم متابولیسم سخت‌تر (نگاه کنید به قانون کوپ )، درک بهتر محیط و هماهنگی بهتر اندام‌ها به منظور یافتن شکارها، گرفتن آنها و هضم آنها است. این نیاز با افزایش سفالیزاسیون و مغز بزرگتر در مهره داران 7 حل می شود. مغز اجازه می دهد تا عملکردهای پیچیده تری را انجام دهد، مانند پردازش دقیق اطلاعات حسی (به عنوان مثال، شکل گیری تصاویر)، یادگیری و به خاطر سپردن و در نهایت خودآگاهی (به هوش مهره داران مراجعه کنید ) .
در انسان
کلادوگرام
| Planulozoa 680 Ma |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
